Αθανάσιος Βερναρδάκης
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Αθανάσιος Βερναρδάκης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αθανάσιος Βερναρδάκης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1844[1] Μυτιλήνη |
| Θάνατος | 1912[1] Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά οθωμανικά Τουρκικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | λόγιος έμπορος οικονομολόγος |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Γρηγόριος Βερναρδάκης Δημήτριος Βερναρδάκης |
Ο Αθανάσιος Βερναρδάκης (Μυτιλήνη 1844 - Αθήνα 1912) ήταν έμπορος, λόγιος και οικονομολόγος, από τους πρωτεργάτες της οικονομικής ιστορίας στην Ελλάδα.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Αγία Μαρίνα της Μυτιλήνης. Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Νικολάου Βερναρδάκη και της Μελισσηνής Τραντάλη και αδελφός των Δημητρίου και Γρηγορίου, επίσης λογίων. Αδελφές του ήταν οι Βασιλική και Αικατερίνη. Αφού τελείωσε το Γυμνάσιο στην Αθήνα, σπούδασε Πολιτική Οικονομία στο Παρίσι το διάστημα 1866-1870. Έζησε πρώτα στην Κωνσταντινούπολη και μετά στην Αθήνα, όπου αρχικά εργάστηκε ως υπάλληλος στους Σιδηροδρόμους Πειραιώς - Λαμίας και στη μεταλλευτική επιχείρηση του Α. Συγγρού στο Λαύριο. Μετά ασχολήθηκε με το εμπόριο και έπειτα χρημάτισε τραπεζίτης. Ήταν υπέρμαχος της ελεύθερης αγοράς, αλλά και υπέρ των αγροτικών μεταρρυθμίσεων στη Θεσσαλία.[2]
Εργογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δημοσίευσε 19 μελέτες. Μερικές από αυτές είναι:[3]
- De l'origin des monnaies et de leurs noms, 1870.
- Περί πολυτελείας, ανεγνώσθη εν τω [εν Κωνσταντινουπόλει] Ελλ. Φιλολογικώ Συλλόγω υπό Αθ. Ν. Βερναρδάκη, μέλους αντεπιστέλλοντος της Ακαδημίας του Στανισλάου, μετατύπωσις Επταλόφου, εν Κωνσταντινουπόλει 1872.
- Περί του εν Ελλάδι εμπορίου,[α] 1885, 1990.
- Les banques dans l'antiquité, 1881.
- Τα μετά την καταστροφήν, ή τί εστοίχισεν ο πόλεμος και τί ποιητέον δια την ανόρθωσίν μας,[β] 1898.
- Η άλωσις της Κωνσταντινουπόλεως,[γ] 1889 (La prise de Constantinople, 1907).
- Η ανακαίνισις του Παρθενώνος, 1905, 8ο, σελ. 168.
- Περί αμφιέσεως, 1906.
- Το Στάδιον και οι πανελλήνιοι αγώνες, από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερον, Εκδ. Τυπογραφείον & Βιβλιοπωλείον Ι. Νικολαΐδου, Αθήνα 1906, σελ. 238.
- Πόθεν τα βυζαντινά έμβολα,[δ] 1909.
Προσωπική ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1874 νυμφεύτηκε τη Θάλεια Κωνσταντ. Βικέλα και απέκτησε παιδιά τον Κωνσταντίνο, τη Μαρίνα και την Έλλη. Απεβίωσε το 1912 σε ηλικία 68 ετών στην Αθήνα.
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Έργο που βραβεύθηκε από το Σύλλογο προς Διάδοσιν των Ελληνικών Γραμμάτων. Προβάλλει τις ιδέες του της φιλελεύθερης οικονομίας και θεωρεί το εμπόριο πλούτο των εθνών και "νευρικό σύστημα του κοινωνικού βίου". Αναδεικνύει το εμπόριο ως διαχρονική εξειδίκευση των Ελλήνων. Εξετάζει το εξωτερικό και εσωτερικό εμπόριο, την ελληνική παραγωγή, τη βιοτεχνία, τη συμβολή των επαγγελμάτων, τα μεταλλεία Λαυρίου, τις μεταφορές (σιδηρόδρομοι κ.άλ.) και το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας.[4]
- ↑ Ενν. ο «ατυχής» πόλεμος του 1897.
- ↑ Eνν. αυτή του 1453.
- ↑ Οι στοές εκατέρωθεν των οδών, όπου υπήρχαν καταστήματα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Library of Congress Authorities. Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. n92099703. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2024.
- ↑ Ελληνικό Λογοτεχνικό & Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ), Βερναρδάκης Αθανάσιος
- ↑ Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Κέντρο Πληροφόρησης, Βιβλιοθήκη, Βερναρδάκης Αθανάσιος
- ↑ Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, Βιβλιονέτ, Περί του εν Ελλάδι Εμπορίου
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ελληνικό Λογοτεχνικό & Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ) Βερναρδάκης Αθανάσιος[νεκρός σύνδεσμος]
- Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Κέντρο Πληροφόρησης Βιβλιοθήκη
- Εθνικό Κέντρο Βιβλίου Βιβλιονέτ
